nişanlamaq

nişanlamaq
f.
1. Cizgi, nöqtə və s. vasitəsilə nişan qoymaq, başqalarından fərqləndirici işarə qoymaq. Kitabın səhifələrini nişanlamaq. Pəncərəni nişanlamaq. – Turab Rəşidi buraxıb, qızın dalınca getdi, onun girdiyi evi nişanladı. M. Hüs..
2. Ad eləmək, üzük taxmaq, adaxlamaq. Üç gün sonra «getmirəm» – deyə ağladığına baxmayaraq, <Gülzarı> nişanladılar. C. C..
3. Nişanaya almaq, tuşlamaq. <Dursun> . . özünü toplayıb geri dönür və ayını nişanlayıb iki qolları arasından vurur. A. Ş.. Qabaqda, düşmənin komandanını; Xumar nişanlayıb «tökdü qanını». S. V..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • nişanlama — «Nişanlamaq»dan f. is. Ailənin başqa üzvləri də altdan altdan gah Şəmsiyyəyə, gah Səlimiyə baxır, bugünkü naharı rəsmi nişanlama kimi bir şey hesab edirdilər. M. İ …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • nişan — is. <fars.> 1. Əsər, əlamət, iz. Vidadi xəstəni gəl indi tanı; Hanı o sən görən şəklü nişanı? M. V. V.. Amma sənin itəcəkdir ad sanın; Qalmayacaq yer üzündə nişanın. A. S.. Coşqun irmaq kənarında; Nə qızlardan bir nişan var; Nə oğlanlar… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • addamağ — (Xaçmaz) nişanlamaq, adaxlamaq. – Uğlumçun qunşimüzün qizin addamışuğ …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • bəlləmək — I (İmişli) 1. yoluxmaq, baş çəkmək 2. yoxlamaq. – Tay gedib bizi bəlləmirsən?; – Gedək bəlliyək, görək kim var orda II (Kürdəmir, Ucar) nişanlamaq, işarə qoymaq, müəyyənləşdirmək. – Oyi <onu> çoxdan bəlləmişəm ki, itibbatmasın (Kürdəmir); – …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • dəjdəməx’ — I (Ucar) nişanlamaq. – Mən öydən çıxanda kitablarımı dəjdədim ki, uşaxlar dəyəndə bilim II (Zəngilan) vələ daş düzmək. – Vəli çərəx’ dəjdiyəsən çi, taxılı yaxşı döyə III ( Qazax) yığmaq, dəstələmək. – Pulu dəjdeyif qoydu civinə …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • diləmağ — (Dərbənd) nişanlamaq, nişan taxmaq. – Əli unun qızini uğluna dilədi. – Qız diləmişüg uğlumuzçün …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • diləmax — (Qax, Şəki) nişanlamaq. – Qızı gələndə burda dilədim getdi (Şəki); – Bu gecə qızı diləmağa gələcaxlar (Qax) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • əηəməx’ — (Gədəbəy, Qazax) heyvanın qulağının ucunu kəsib nişanlamaq. – Malın qulağını əηəllər kin, qarışıx tüşməsin özgəninkinən (Gədəbəy) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • manşırramax — (Bərdə, Cəbrayıl, Gədəbəy, Kürdəmir, Qazax, Tovuz) nişanlamaq. – Manşırradığım mişoxları aravıya yığ (Bərdə); – Gedəndə yolu manşırradıx ki, gələndə azmıyax (Qazax); – Manşırrıyıfsanmı ağaşdarı, ə:, oğul? (Gədəbəy); – Al, bu kitabları manşırra… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • şan — I (Xanlar) əlamət, nişan. – Biz qoyunu şanıynan də:rix’, axı II (Daşkəsən, Xanlar, Qazax) nişan, oğlanın qız evinə göndərdiyi üzük, geyim və s. – Xaccanın qızına şan gəlif (Qazax); – Qızı versə, bəlyə aparerıx, şan aparerıx (Daşkəsən) ◊ Şan… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”